Mona

Bir trene atlayalım ve gidelim diyorum bazen Mona..

Neresi olduğunun önemi olmasın, herhangi bir yer, biraz uzak.. 

Mesela sen yolluk hazırla bir gece evvelinden, ben biletleri ayarlayayım.. Unutmadan üç beş türkü atalım şu Çin malı zımbırtının içine.. Ara sıra Amerika, İsrail, Bush, Şaron, vesaire.. diye kalaylayayım ben, ihmal etmeyeyim!..

Makinamızı da alalım, gülümse demeden gülen veletlerin fotoğraflarını çekelim, dünyalık raporlarımıza bakalım sonra!.
Hatırlayalım ama Mona...
Önümüzde deniz, arkamızda binlerce kişilk bir koro vardı, susmuştuk!. 

Hatırlayalım!.

Korodan yükselen resmi alkışlar, sonra yakılan bir türkü, sonra yağmur, sonra sigara, 

Sonra..

İçimden bir şey geldi,

Saçlarına düşen akları görünce,

Dedim, öpsem elini...

Ocak 2011/İstanbul