neva'nın kaleminden

Şimdi bitik bir enkazın arkasından sana bakmak istesem mi, istemesem mi bilemezken umudumuzun bittiği o an….

Bir kez olsun üzülmeni istemezken, bak hüzünlü bir bahçeye saldılar bizi...Gözlerinden dökülen yaşlar cümle aleme şifa saçarken, bu ayrılıkta dermansız koydu bizi..
Daha dün, biz beraberiz hep birlikteyiz diye delice haykırmaya hazırlanırken, şimdi masum rüzgarlar ve hırçın yağmurlar altında arar olduk birbirimizi…Ahh, senden gayrı hiçbir sesi duymaz, hiçbir gözü görmez iken; hayallerimizde dahi bulamaz olduk birbirimizi…

Bütün yollar sana çıkmaya yeminli iken; çıkmaz bir sokakta bulduk kendimizi.Ve henüz yeni yeni seni anlatmayı öğrenirken bütün kalbimle, seni alıp bir başıma koydular beni…
Her ne olursa olsun, isyan yakışmaz bize, “Vahdet-i Vücuda” eremesek de …
Ben bu cümleleri hıçkırarak söylesem de, bütün olamadan böldüler bizi…..
Vuslatta birliği ümit ederken, şimdi bir yanda vuslat, bir yanda sen, bir yanda ben...

Derin bir ahh çektin içim yandı,
Kıyamaz gözüm gözlerine.
Rüyalarımdan gelir geçersin,
Varamaz elim ellerine……..

bloghane, güzel insan Neva'ya teşekkür eder :)