1 Eylül 2007 Cumartesi

sözün özü

O kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.

6 yorum:

Adsız dedi ki...

Gün olucak karanlıklar aydınlanıcak
umut ışığı hızla yansıyacak penceremden süzülevericek ama
sen gene olmayacaksın...
Okur okumaz döküldü.Bence bu kadar beklemenin mükafatı olmalı ama olmasada can sağolsun ne yapalım. kolay gelsin.
Betül..

Adsız dedi ki...

Teşekkür ederim yorum için Betül...
Beklemenin mükafatı olmalı elbet ama hayatta boş beklemelerinde var olduğu öğreniyor insan zamanla...Ve en çokta bu yoruyor galiba...Can sağolsun ne yapalım...Hayat bu; insanın kendi kafasında kurduğu hayal ve umut dünyası değil...

Adsız dedi ki...

Kimseyi boşa bekletmez o! Çok çalkalandırır ama durdurmasınıda bilir:)Belkide gelicek yeni bir umut içindir bunca çile...
Betül

Adsız dedi ki...

Kelimelerin bazılarını aceleden saçma sapan yazmışım çok pardon. Bu arada fikrimin ince gülü adlı parçayı çok severdim ben ama bu söyleyen muhteşem seslendirmiş.Ağzına sağlık diyelim.. Ne zamandır okuyamamıştım yazılarını iyi oldu.
B.K

Adsız dedi ki...

İnşallah yazarsın:)) Umut kıpırtılarını hissediyorum...
Betül

Adsız dedi ki...

Daha önce dinledin mi bilemiyorum ama dinlemediysen tavsiye ederim.Yaşar, söylüyor.Parçanın adı onun vedası ben çok severdim belki blogdada dinleme fırsatı buluruz.Kolay gelsin..
Betül