10 Eylül 2008 Çarşamba

adıdeğmez

















Gece bir hendeğe düşercesine,
Birden kucağına düştüm gerçeğin.
Sanki erdim çetin bilmecesine,
Hem geçmis zamanın, hem geleceğin..

Sükut...Kıvrım kıvrım uzaklık uzar..
Tek nokta seçemez dünyada nazar,
Yerinde mi acep,ölü ve mezar?

Yeryüzü boşaldı habersiz miyiz?
Güneşe göç varda, kalan biz miyiz?..
***

Üstad'ı saygıyla anarken, son iki mısrada sorduğu soruyu düşündük hep..
Sahiden, kalan biz miydik?..

4 yorum:

Adsız dedi ki...

Diz çök ey zorlu nefs, önümde diz çök!
Heybem hayat dolu, deste ve yumak.
Sen, bütün dalların birleştiği kök;
Biricik meselem, Sonsuza varmak...
başkasını tanımam tek üstad...

soHo dedi ki...

başına ne gelirse gelsin karamsarlığa kapılma bütün kapılar kapansa bile sonunda O sana kimsenin bilmediği gizli bir patika açar sen şu anda göremesende dar geçitler ardında nice cennet bahçeleri var şürket! istediğini elde edince şükretmek kolaydır. Aşık dileği gerçekleşmediğinde de şükredebilendir.

bloghane dedi ki...

Şems Tebrizi nin 40 kuralından 8. bu ..
bende o zaman 14.kuralı yazayım ;

Hakk' ın karşına çıkardığı değişimlere direnmek yerine teslim ol.
Bırak hayat sana rağmen değil, seninle beraber aksın.
"Düzenim bozulur, hayatımın altı üstüne gelir" diye endişe etme.
Nereden biliyorsun hayatın altının üstünden daha iyi olmayacağını ..??

soHo dedi ki...

bu kuralda güzeldir aslında hepsi güzel hepsi hayatı ve aşkı anlatıyor tabi anlıyana